كوثر

باسمه تعالي

سرخوش ز سبوي غم پنهاني خويشم
چون زلف تو سرگرم پريشاني خويشم

در بزم وصال تو نگويم ز كم و بيش
چو آينه خو كرده حيراني خويشم

يك چند پشيمان شدم از رندي و مستي
عمريست پشيمان ز پشيماني خويشم

از شوق شكرخند لبش جان نسپردم
شرمنده جانان زگران جاني خويشم

بشكسته تر از خويش نديدم به همه عمر
افسرده دل از خويشم و زنداني خويشم

هرچند ‹ امين› بسته دنيا نيم اما
دلبسته ياران خراساني خويشم

شعر از مقام معظم رهبري

باسمه تعالي

كاش جانم بود قابل تا فدايت مي شدم
كاش دستم مي گرفتي خاك پايت مي شدم

كاش بودم گَردِ ره تا مي نشستم در بَرَت
كاش بودم خاك تا خاك سرايت مي شدم

كاش ملك عالم از من بود و مي كردم رها
ناز مي كردم به شاهان و گدايت مي شدم

كاش جسمم دفن مي شد در زمين كربلا
خاك زوار حريم با صفايت مي شدم

كاش خاكم را قضا مي ريخت گرد قتلگاه
تا به وقت سجده، مُهر كربلايت مي شدم

كاش مي شد رشته رشته، عضوْ عضوِ پيكرم
روز عاشورا طنابِ خيمه هايت مي شدم

كاش مي شد چوب محمل، استخوان هاي تنم
تا كه همره با سر از تن جدايت مي شدم

كاش چون نِي سبز مي گشتم به دشت نينوا
تا در آن صحراي سوزانْ هم نوايت مي شدم

كاش دستِ ديرِ راهبْ بودم اي وجهِ خدا
تا گلاب افشان به حسنِ دلربايت مي شدم

كاش راه كربلايت باز مي شد اي حسين
تا سگ زوار دشت نينوايت مي شدم

كاش بودم بوته ي خاري به دشت كربلا
كاشنا با كودك بي آشنايت مي شدم

كاش بودم در گلوي شيرخوارت عقده اي
تا جواب ناله ي وا غربتايت مي شدم

كاش بودم شير وحشي در ميان آفتاب
سايبان بر قامت و قد رسايت مي شدم

باسمه تعالي
آيه الله آقاي مصباح يزدي فرمودند كه حجه الاسلام و المسلمين آقاي فاضليان ابرقوئي گفت در مني بودم ديدم شوق دارم از خيمه بيرون بروم بيرون رفتم گويا به طرف مسجد خيف رفتم به چادري رسيدم ديدم حضرت در آنجا تشريف دارند و ملل مختلف خدمتشان مشرف مي شوند و با هر كدام به زبان خودشان صحبت مي فرمايند و با من به زبان فارسي صحبت فرمودند و فرمودند اينها تشنه معارف دين هستند چرا زبانهاي مختلف را فرا نمي گيريد تا معارف ديني را به آنان برسانيد.

منبع :روزنه هايي از عالم غيب ‘ص43.

باسمه تعالي
آقاي سيدحسن نصرالله (دبير كل حزب الله لبنان) مي گفت: يك دفعه به همراه شوراي حزب الله لبنان محضر مقام معظم رهبري بوديم. اوج سختي و تنگناي ما بود و خيلي به حزب الله سخت مي گذشت. كنفرانس شرم الشيخ هم صورت گرفته بود، همه ي توطئه ها شده بود كه حزب الله را نابود كنند. موقعي كه ما با رهبر معظم جهان اسلام ديدار داشتيم، ايشان به ما اميد داد و فرمود: شما پيروز مي شويد، اين چيزها زياد مهم نيست. سپس اضافه كردند: من در اداره امور كشور بعضي وقتها حل مسائل برايم دشوار ميشود و ديگر هيچ راهي پيدا نمي شود، به دوستان و اعوان و انصار مي گويم كه آماده شويد به جمكران برويم. راه قم را پيش مي گيريم و راهي مسجد جمكران مي شويم، بعد از راز و نياز با آقا، من احساس مي كنم همانجا دستي از غيب مرا راهنمائي ميكند و من در آنجا به تصميمي مي رسم و مشكل بدين صورت حل مي شود و همان تصميم را عملي مي كنم.

منبع : مجله آب ‘ آيينه آفتاب ‘ ص11.

باسمه تعالي

حضرت آيت الله كشميري مي فرمودند:روزي در منزل آقاي مجتهدي خدمتشان نشسته بودم كه شخصي روحاني به آنجا آمد و به من گفت: به اين آقا بگوئيد ( منظورش آقاي مجتهدي بود) اين كارهايي كه مي كنيد نزد خدا مسؤل مي باشيد. به او گفتم مگر آقاي مجتهدي چه كرده اند كه مسؤل مي باشند؟ گفت: روزي نزديك صحن مطهّر حضرت رضا ( عليه السّلام) بودم كه ايشان با يك نفر از صحن خارج شدند و ناگهان متغيّر شده و فوتي به ماشين آن شخص نمودند به طوري كه ماشين به آتش كشيده شد و اثري از آن باقي نماند. آيت الله كشميري مي گفتند: وقتي جريان را از آقاي مجتهدي پرسيدم فرمودند: روزي از طرف حضرت رضا ( عليه السلام) مأمور شدم به سراغ شخصي كه سه روز پشت پنجره فولاد بست نشسته و غذا نخورده بود بروم، طبق فرمايش حضرت نزد او رفته و به او گفتم: شما فلان شخص مي باشيد و سه روز است اينجا بست نشسته ايد. غذا هم نخورده ايد و فلان حاجت را داريد و مشخصاتي از اين قبيل را برايش بازگو كردم آن گاه به او گفتم حضرت مي فرمايند: صلاح نيست اين حاجت شما انجام گيرد و مقداري او را دلداري دادم، او كه متوجّه شد من كاملاً از وضعش باخبر هستم برخاست و همراه من از صحن بيرون آمد تا نزديك ماشين او رسيديم، در اين موقع از شدّت ناراحتي از اين كه بعد از سه روز حاجتش برآورده نشده بود رو كرد به من و گفت: تو با آن حضرت كه حاجتم را نداد… و جسارتي به مولا نمود من هم به خاطر جسارتي كه به حضرت كرد ماشين او را به آتش كشيدم. آيت الله كشميري مي فرمودند به آن شخص روحاني گفتم: ايشان خيلي ملاحظه او را كرده اند.

منبع :لاله اي از ملكوت ‘ص289.