كوثر

باسمه تعالي

گويند انوشيروان بر بوذرجمهر حكيم خشمگين شد و او را زنداني كرد پس از مدتي از وضع او جويا شد، ديد بوذرجمهر در گوشه ي زندان با كمال آرامش و خونسردي نشسته است. پرسيد چگونه بدين حالت صبر كرده و با اطمينان نشسته اي؟

گفت: مرا معجوني است از شش ماده كه هر روز كمي از آن را مي خورم در نتيجه قوت قلب و اطمينان برايم فراهم مي شود. گفت: طرز ساختن آنرا به من بياموز.

گفت: 1- اطمينان و اميدواري به خدا

2- آنچه از جانب خدا مقدّر شده خواهد شد

3- شكيبائي بهترين چيزي است كه شخصِ مورد آزمايش بكار مي برد.

4- اگر صبر نكنم چه كنم؟

5- ممكن است وضعي از اين بدتر هم كه من دارم پيش بيايد.

6- از ساعتي تا ساعت ديگر اميد فرج است.

روشن است كه برگشت مفاد هر شش جمله مربوط به دين و مذهب است كه آدمي را در برابر گرفتاريها و مشكلات زندگي كمك مي نمايد.

منبع:نتايج و فوائد دين ‘كمپاني‘ص209

باسمه تعالي

پدرم گفت: چرا غنچه را مى ماند، و فرو بسته است؟!

گفتم: غمين است، و دلش تنگ!و هم گفتم: اين تنها دوست من، تنها همين يك عيب را دارد، يعنى كه زود مى رنجد!و تحمل درشتى ها، و دشوارى هاى زندگى را ندارد!و گرنه، سينه

اش مثل آيينه است، و صاف، و پاك، و زلال!

پدرم گفت: براى آيينه، چه گل، و چه خار، هيچ تفاوت نباشد!آنچنان كه براى ريگزاران، كه مى نوشند، آب را، چه شيرين، و چه تلخ!و گفت: هر گاه آدمى، نسبت به خار و گل زندگى،

و لطف و عتاب آن، چنين بى تفاوت بود، سينه اش بمانند آيينه است!و سنگ چه رياضت ها كشيد، تا آيينه شد!و چه رياضت ها بايد كشيد، تا دل آيينه شود!

پيش روشن گوهران يك جلوه دارد خار و گل
كى كند صائب تميز آيينه زشت و خوب را؟ (صائب)

منبع :دامن دامن حكمت ‘حجت الاسلام رنجبر

باسمه تعالي

در خاطرم، هنوز موج مى زند،آن روز غم بار حادثه را،كه آن مامِ پر مهر، به سانِ ابر بهاران، بر پيكر افتاده فرزند خويش، مى باريد!آن

بيچاره فرزند، از سر بى خبرى، از بامى بلند، به زمين افتاده بود!و تو، مرا، در همان حال و هوا مى گفتى: سخن نيز اگر از بام دهان،

ناسنجيده، به بيرون آيد، به همين طفل مانند است،كه تَلَف خواهد شد، و چه تاثرها، و تاسفها كه در پى دارد!

طفلى از بى خبرى ها ز لب بام افتاد

سخنى بر لب هر كس كه نسنجيده گذشت 

منبع : دامن دامن حكمت ‘حجت الاسلام رنجبر

باسمه تعالي

ما، در رؤيا به سر مي بريم از اين جهت نمي دانيم چه كسي سود مي برد و چه كسي زيان.

از عالم فقط در وديوار و جانورش را ديديم و صاحب خانه را نديديم و مشكل ما همين است.

اما اولياء خدا و شهدا صاحب خانه را ديدند، دست از خانه كشيدند، و ما چون معرفت صاحب خانه برايمان حاصل نشد، به تماشاي نقش و نگارخانه نشستيم خيال مي كنيم اين عالم خانه

بي صاحب است،وگرنه چه كسي در خانه اي مي رود كه صاحب خانه حاضر باشد و او شروع كند به شمارش آجرها و ديدن نقش و نگارهاي خانه و هيچ مجالستي با صاحب خانه نداشته باشد؟

ما حتي آنوقتي هم كه فكر مي كنيم. داريم با صاحب خانه صحبت مي كنيم در نقش خيالات خودمان هستيم و تصوّراتمان از پيش چشممان رژه مي روند.

منبع :مثل ها و پندها‘حائري شيرازي ‘ج3ص44.

باسمه تعالي

سؤال : اگر خانمي در بين نماز متوجه شود كه موهاي او از چادر بيرون آمده تكليفش چيست؟ اگر بعد از نماز بفهمد آيا نمازش صحيح است؟

آيات عظام بهجت‘وحيد: اگر در بين نمازبفهمد بايد بلافاصله آن را بپوشاند و بنا بر احتياط واجب نماز را تمام كند و دوباره بخواند و اگر بعد از نماز بفهمد نمازش صحيح است.

آيت الله تبريزي : اگر در بين نماز بفهمد نمازش باطل است و اگر بعد از نماز بفهمد نمازش صحيح است.

بقيه مراجع : اگر در بين نماز بفهمد بايد بلافاصله آن را بپوشاند و نمازش صحيح است به شرط آن كه پوشاندن زياد طول نكشد و اگر بعد از نماز بفهمد نمازش صحيح است .