كوثر

باسمه تعالي

پدرم گفت: چرا غنچه را مى ماند، و فرو بسته است؟!

گفتم: غمين است، و دلش تنگ!و هم گفتم: اين تنها دوست من، تنها همين يك عيب را دارد، يعنى كه زود مى رنجد!و تحمل درشتى ها، و دشوارى هاى زندگى را ندارد!و گرنه، سينه

اش مثل آيينه است، و صاف، و پاك، و زلال!

پدرم گفت: براى آيينه، چه گل، و چه خار، هيچ تفاوت نباشد!آنچنان كه براى ريگزاران، كه مى نوشند، آب را، چه شيرين، و چه تلخ!و گفت: هر گاه آدمى، نسبت به خار و گل زندگى،

و لطف و عتاب آن، چنين بى تفاوت بود، سينه اش بمانند آيينه است!و سنگ چه رياضت ها كشيد، تا آيينه شد!و چه رياضت ها بايد كشيد، تا دل آيينه شود!

پيش روشن گوهران يك جلوه دارد خار و گل
كى كند صائب تميز آيينه زشت و خوب را؟ (صائب)

منبع :دامن دامن حكمت ‘حجت الاسلام رنجبر