اسوه ي حسنه
باسمه تعالي
امام صادق عليه السلام:
«..هر كسي صبر كند اندكي صبر كرده و هر كه بي تابي كند اندكي بي تابي كرده ….پس در هر كاري صبر را از دست مده ‘زيرا خداي -عز و جل -محمد(صلي الله عليه و آله) را مبعوث فرمود و او را امر به صبر و مدارا كرد و فرمود :برآنچه مي گويند صبر كن و از آن ها ببُر‘ بريدني نيكو . و مرا با تكذيب كنندگان نعمت دار واگذار.1
و باز فرمود : «بدي را به آن چه نيكو تر است دفع كن تا آن كه كسي كه ميان تو و او دشمني است ‘دوستي مهربان شود. و اين خصلت را جز كساني كه صبر كنند برنخورند و جز بهره دار بزرگ در نيابد.2
رسول خدا هم صبر نمود تا او را به امور بزرگ نسبت دادند و متهم كردند ‘او دل تنگ شد . خداوند اين آيه را نازل فرمود :ما مي دانيم كه سينه تو از آن چه مي گويند تنگ مي شود ‘با ستايش پروردگارت تسبيح گوي و ازسجده گزاران باش .3
سپس تكذيبش كردند و متهمش نمودند .از آن رو غمگين شد و خداوند وحي نازل فرمود :ما مي دانيم كه سخنان آن ها تو را غمگين مي كند . آن ها تو را تكذيب نمي كنند ‘بلكه ستمگران آيات خدا را انكار ميكنند . پيش از تو نيز پيغمبراني تكذيب شدند و بر تكذيب شدن و اذيت صبر كردند تا نصرت ما به آن ها رسيد.4
پس پيغمبر خود را به صبر ملزم ساخت تا آن ها تجاوز كردند و خداي تبارك و تعالي را به زبان آوردند و تكذيب كردند.پيغمبر فرمود :درباره خودم و خاندان و آبرويم صبر كردم ولي نسبت به بد گفتن به معبودم صبر ندارم. خداوند فرمود:ما آسمان ها و زمين و فضا را در شش روز آفريديم و هيچ خستگي به ما نرسيد پس بر آن چه مي گويند صبر كن.5
پس پيامبر در همه احوال صبر كرد تا او را به امامان از عترتش مژده دادند و همه را به صبر معرفي كردند …
——————————————————–
1. مزمل 10.
2.فصلت35.
3.حجر97و98.
4.انعام 33.
5.ق 38.
مكارم الاخلاق ج 1ص 17.