كوثر

باسمه تعالي

گُل نكند جلوه در جوار محمّد( ص)
رونق گُل مي بَرد، عذار محمّد( ص)

گُل شود افسرده از خزان و، وليكن
نيست خزان از پي بهار محمّد( ص)

سايه ندارد ولي تمام خلايق
سايه نشينند در جوار محمّد (ص)

سايه ندارد ولي به عالَمِ امكان
سايه فكنده است اقتدار محمّد( ص)

سايه نمي ماند از فروغ جمالش
هاله نور است در كنار محمّد (ص)

شمس رُخش همجوارِ زلف سيه فام
آيت: و اليل و والنهار محمّد( ص)

تا كه بماند اثر ز نُكهت مويش
خاك حسين (عليه السلام) است يادگار محمّد( ص)

تربت خوشبوي كربلاي معلّاست
يك اثر از موي مشگبار محمّد (ص)

رايت فتحش به اهتزاز درآمد
دست خدا بود چون كه يار محمّد (ص)

من چه بگويم ( حسان) به مدح و ثنايش
بس بُوَدَش مدح كردگار محمّد (ص)